Dugotražena knjiga - Un libro ritrovato

Ovo je jedan poseban post u kojem pišem o mojoj Kseniji. Ko prati ovaj blog i gleda sličice sa strane, zna već da je to najvažnija osoba u mom životu, moja kćerka. Zapravo je post o ljubavi prema knjizi, o sjećanjima, o emocijama koje može da proizvede jedna ilustracija, jedna rečenica. Oduvijek je voljela da čita, ali i da ima svoje knjige u koje je bila zaljubljena. Naš mali stan bio je prepun knjiga. I sad se sjeća detalja, kakva je koja bila, boja uveza, ilustracije, opisi, sadržaj... Onda je došao jedan period kad su se donosile velike i teške odluke, nas dvije smo ostavile (i izgubile) skoro sve što smo voljele i imale u zamjenu za novu avanturu koja još traje i došle u lijepu Italiju. Eh, sad, lako je bilo zaboraviti mnogo toga, ali knjige... ne, one najdraže su ostale u njenoj glavi, u njenom srcu. Jedna od tih su Andersenove bajke, zagrebačko izdanje, sa predivnim ilustracijama koje je uradio Paul Durand (izdanje osamdesetih).
Godima je tražila baš tu knjigu, baš to izdanje, kao što se traži komadić izgubljenog sna. I našla je! Francusko izdanje, isto, istovetno kao ono zagrebačko koje je imala. Kao što se zagrli dragi prijatelj kojeg odavno niste vidjeli, tako se ona danas obradovala kad je iz Francuske (preko Ebay- a), stigla ova knjiga, izdanje 1982.
Njen entuzijazam i radost se prenosi i na mene, pa tako i na ovaj blog.
Knjiga sadrži poznate priče: Pastirica i dimnjačar, Djevojčica sa šibicama, Princeza na zrnu graška, Ružno pače, Postojani olovni vojnik, Palčica, Carevo novo ruho.
Evo tih lijepih ilustracija: 
Questo è un post particolare, dedicato a mia figlia. Chi segue questo blog, sa già che lei è la persona più importante della mia vita.
In realtà, il post è una dichiarazione d'amore verso i libri e verso ricordi ed emozioni che è in grado di suscitare una loro illustrazione o frase.  Lei ha sempre amato leggere, ma altrettanto ama possedere i libri di cui era ed è innamorata. Il nostro piccolo appartamento era pieno di libri. Anche ora lei si ricorda di dettagli più piccoli riguardanti  i suoi libri d’infanzia, di che colore fossero, come fossero rilegati, com'erano le illustrazioni, i contenuti, le descrizioni... Poi arrivò un periodo di grandi cambiamenti e ci lasciammo (e perdemmo) quasi tutto quello che avevamo in cerca di una nuova avventura, che dura ancora. Tante cose, volente  o nolente, si dimenticarono o si imparò a dimenticarle,  ma i libri… i libri no. Quelli più cari rimasero indelebili nella sua memoria e nel suo cuore. Uno di questi libri è la raccolta delle fiabe di Andersen, edizione croata degli anni ’80 con bellissime illustrazioni di Paul Durand.
Ha cercato per anni quel libro, proprio  quel libro lì, quella stessa edizione, come si cerca un pezzetto di un sogno perduto. E dopo tanti anni…  l’ha trovato! Edizione francese, uguale identico a quello croato che aveva lei. Riavere quel libro nelle mani è stato come riabbracciare un vecchio amico che non si vede da tempo… la gioia è stata immensa quando questo libro, datato 1982,  è arrivato oggi dalla Francia. Grazie Ebay! 
Il suo entusiasmo e la sua felicità contagiano anche me e di conseguenza, anche il blog ne risente!
Il libro contiene le seguenti fiabe: La pastorella e lo spazzacamino, La piccola fiammiferaia, La principessa sul pisello, Il brutto anatroccolo, L’intrepido soldatino di stagno, Pollicina, I nuovi vestiti dell’imperatore.
Ed ora passiamo alle illustrazioni:
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hvala na posjeti.
Grazie della visita.
Fikreta


7 comments:

  1. Drago mi je što je tvoja Ksenija našla knjigu!
    Lepo je poneko sećanje i rukom dodirnuti,i okom videti...

    ReplyDelete
  2. Drago mo je sto je Ksenija nasla trazenu knjigu, i da je sada sve ove divne ilustracije i price vracaju u njoj draga vremena. Znam da nije lako donijeti odluku o napustanju zemlje (i prijatelja, i rodbine, memorija, velikih i malih dragih vlasnistva, biljaka koje su nas okruzivale, komsija, dragih mjesta, ...eh...) ali se ja uvijek trudim da budem zahvalna Univerzu koji me dovede do ove zemlje i ovog nivoa zivota na kojem sam sada. Ne bih mogla zamisliti sta bi se desilo sa mojim sinom (blagi autizam) da smo i sada u Bosni.

    ReplyDelete
  3. lako je bilo zaboraviti mnogo toga, ali knjige... ne,...kao što se traži komadić izgubljenog sna....tako lijepo i istinito je to što si napisala, čak sam se i sama prepoznala u tome,jednako se tako osjećam kad pronađem baš određenu knjigu s jednakim ilustracijama kao u mojim sjećanjima...to je tako lijepo...baš mi je drago zbog nje!

    ReplyDelete
  4. Kako je lepo sto je podstices da kod sebe neguje tako lepa zivotna interesovanja. Sto vise odrastamo i starimo, sve se vise vracamo u detinjstvo i cenim sve sto nam u tome moze pomoci. Da li je sigurnost, nevinost detinjstva ili nesto drugo.. To nije ni bitno.. I ja sam uzivala uz Andersenove bajke i imam neke njihove bajke jos uvek kod moje majke (i rimuje se) :) Planiram da ih citam svojoj deci...

    ReplyDelete
  5. ''Dobra knjiga se ne zaboravlja, baš kao ni dobar čovek. To je zato što se suviše retko sreću.''
    Mnogo mi je drago što je Ksenija došla do svoje drage knjige iz detinjstva...
    Postoji jedan sajt kod nas gde se takve stvari mogu naći, pa ako treba još neka knjižica iz SFRJ, da znate kome da se obratite :**

    ReplyDelete
  6. Kakav divan emotivan post, dirljiv. Ovo je samo potvrda da nikad ne treba odustajati. Puno pozdrava za obe dame.

    ReplyDelete
  7. Hvala ti što deliš sa nama vaša osećanja, drago mi je što je Ksenija pronašla ovu knjigu, takve sitne stvari umeju ponekad toliko puno da nam znače. Divne ilustracije, meni je najdraža devojčica sa šibicama... Pozdrav!

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...